Schilders
- Noud Adams
- Paul Boswijk
- Stewart Brown
- Candace Charlton
- Annemarie de Groot
- Adriaan de Wolf
- Joost Doornik
- Sam Drukker
- Douwe Elias
- Ruurd Elzer ( 1915 - 1995)
- Flip Gaasendam
- Albert Greving
- Nico Heilijgers
- Sjouke Heins - 1943 - 2020
- Jeroen Hermkens
- Han Jansen ( 1931 - 1994)
- Jacqueline Kasemier
- Joop Kemp
- Jannes Kleiker
- Jannes Koetsier
- Gerard Koster
- Eeke Kuiken
- Arend Kuiper
- Rita Lentz
- Jerzy Marek ( 1925 - 2014)_
- Clary Mastenbroek
- Ree Meertens
- Wout Muller
- Gerda Onnes
- Pieter Pander
- Rein Pol
- Ruben Dimitri Postema
- Janey Eliza Robertson
- Steven Rutgers
- Matthijs Röling
- Marlisa Simonis
- René Tweehuysen
- Hennie Van der Vegt
- Aly van der Wal
- Herman van Hoogdalem
- Erna van Lith
- Rien van Uitert
- Wout Wachtmeester
- Corry Zondergeld
Joost Doornik
Opleiding ABK Minerva te Groningen van 1983 tot 1989.
Docenten: Mathijs Röling, Diederik Kraaipoel, Rikus van der Meer.
Vele schilder reizen naar Italië en Frankrijk.
Sommige mensen hebben het geluk van een vroege roeping. Joost Doornik ontdekte op jonge leeftijd dat je met een potlood en een stuk papier net echt kon suggereren. Er ging een wereld voor hem open. Al vroeg wist hij dat hij kunstschilder zou worden.
Op de kunstacademie heeft hij altijd naar de waarneming gewerkt onder leiding van o.a. Diederik Kraaipoel en Matthijs Röling. Hij koos zijn onderwerpen dicht bij huis; op locatie schildert hij stadsgezichten en interieurs. Na de academie ontwikkelde Joost zich niet tot een eenzame atelierschilder, maar trekt hij er bij voorkeur op uit, de stad of de provincie in, maar ook naar Frankrijk en Italië. Joost is iemand die zich graag opgaven stelt. Bijna al zijn schilderijen ontstaan op locatie en dwingen hem om snelle keuzes te maken. Zijn onderwerpen zijn soms complex: een druk bevolkt cafe-interieur, een panorama over Rome bij zonsondergang.
Bij het buiten werken maant het veranderende licht tot haast - er kan op z'n hoogst een paar uur achter elkaar worden gewerkt.
De penseelvoering in deze schilderijen is vlot en doeltreffend, en soms gejaagd. De toets is hier en daar ook duidelijk zichtbaar.
In zijn werkwijze lijkt hij zichtbaar geraakt door een touch van het Franse impressionisme maar houdt daarnaast zijn nuchtere kijk op de realiteit. Plekken waar mensen toeven observeert hij intensief, het cafe of een stationshal. Maar toch staat de mens zelf niet helemaal centraal. Wel wat hen bezig houdt en het leefdecor, het binnen vallende licht waar binnen ze figureren.