Ruben Dimitri Postema

Ruben Postema (1994) had als kind altijd al de ambitie om striptekenaar te worden. Destijds werkte ik voornamelijk in een zeer karikaturale stijl, maar mijn wens was om realistisch en naar waarneming te leren werken. Dus toen ik in 2014 klaar was met de middelbare school, besloot ik de opleiding tot figuratief schilder te volgen aan de Klassieke Kunstacademie. Deze lessen heb ik uitgebreid met lessen aan de Noorder Ateliers. In deze periode is mijn fascinatie voor de schilderkunst echt tot bloei gekomen. Waar ik striptekenen en realistisch schilderen voorheen zag als twee verschillende werelden, zijn ze nu samengesmolten in mijn werk tot een eigen stijl.
Op de kunstacademie heb ik les gehad van veel inspirerende kunstenaars. Van Svetlana Tartakovska en Jantien de Boer heb ik veel geleerd.
Svetlana ben ik nog steeds dankbaar voor het leren hoe de variatie tussen harde en zachte toon overgangen schilderijen kunnen verrijken.
Jantien heeft mijn ogen geopend voor de meer hedendaagse figuratieve kunstschilders en ze heeft mij geleerd hoe je door middel van abstrahering en samenvattingen in toon, kleur en vorm een overtuigende realistische weergave kunt krijgen.
Andere kunstenaars die mij geïnspireerd hebben zijn:
William Waterhouse met zijn zachte dromerige beelden, gebaseerd op mythologische vertellingen.
Carevaggio zijn dramatische licht-donker verdelingen.
Jenny Saville hoe zij met krachtige toetsen organische vormen van het menselijk lichaam extreem plastisch weet te maken. Ook weet zij onaangename en soms zelfs shockerende taferelen op een zeer esthetische manier weer te geven.
Op de academie heb ik me voornamelijk bezig gehouden met het alla prima schilderen, oftewel het nat in nat. Het ging mij er dan om het onderwerp weer te geven met een zo direct mogelijke toets. De laatste tijd vind ik het steeds interessanter om gelaagd te schilderen. Ik begin dan met een tonale onderschildering met gebrande omber (dit is een snel drogend pigment) als deze onderlaag na een paar dagen droog is voeg ik transparante kleurlagen toe. Hier schilder ik vervolgens een dekkende laag overheen. Wanneer ook deze kleur laag droog is, voeg ik over sommige delen van het schilderij weer een transparante laag, die ik ook weer dekkend opschilder.
Mensen spelen vrijwel altijd de hoofdrol in mijn werk. Wij mensen zijn er van nature op ingesteld om de meest subtiele emoties en uitdrukkingen in onze soortgenoten te herkennen, wat het afbeelden van het menselijk gelaat ook een uitstekend middel voor de kunstenaar maakt om tot expressie te komen. Graag plaats ik deze mens figuren in vervreemdende of sprookjesachtige situaties om zo mijn werken te voorzien van een mystiek gevoel. Naast de vele expressie mogelijkheden die het schilderen van mensen mij biedt, vind ik organische vormen ook het meest esthetisch en daarmee ook het leukste om te schilderen.

Exposities:

Scheepvaart museum 2017

Pictura 2018

Martini ziekenhuis 2018

Forma actua 2017