Drewes de Wit

Drewes de Wit

“Het materiële onderzoek en de daaruit voortvloeiende procesmatige benadering blijven aanleiding, maar in het uiteindelijke beeld lossen ze zich doorgaans op in mijmeringen over figuraties, abstracties, ruimten en onderlinge betekenissen.”

De bovenstaande quote van Han Steenbruggen vat het werk van Drewes de Wit treffend samen. De kunstenaar experimenteert met lak- en olieverf, door te schilderen, te schrapen en te schuren. Het toeval bepaalt veel in het werk. Daarbij ontstaan soms beelden die doen denken aan landschappen, bloemen of gezichten, maar die ook blijven wat ze zijn, namelijk spannende materiaalexperimenten.

Drewes de Wit is al 50 jaar kunstenaar. Zijn werk vindt zijn oorsprong in de fundamentele kunst van de jaren 70, waarbij proces en onderzoek belangrijker zijn dan het uiteindelijke werk. De Wit gaat echter verder dan dat, het proces blijft belangrijk, maar hoe het beeld er uit komt te zien is richtinggevend. Het gladgepolijste oppervlak en het schijnbaar onscherpe beeld van zijn schilderijen zorgen voor een heel subtiele esthetiek. Het werk is echter niet poëtisch of mystiek bedoeld. Het heeft eerder wetenschappelijke aanknopingspunten, zoals met het door een microscoop bekijken van wezentjes in een druppel slootwater. Of op de werken lijken tekens te staan van een vergeten schrift. Het onderzoek van De Wit is ook voor de kijker een spannende zoektocht naar het detail dat je weet te fascineren.